Oświadczenie UCiDK nr 8
My niżej podpisani, działając na podstawie art. 26 ust. 2 KRP, w zw. z art. 2, art. 4, art. 8, art. 37 ust. 1 i art. 82 KRP oraz na podstawie art. 2 ust. 17, ust. 26, ust. 29, ust. 43 i ust. 49 Statutu CiDK, wydajemy pokontrolne Oświadczenie UCiDK nr 8, w sprawie uznania za nieważne wszystkie ustawy, w tym, ustawę kodeks postępowania administracyjnego, ustawę o samorządzie gminnym, ustawę o ochronie danych osobowych, czy ustawy podatkowe, które zostały uchwalone i wydane przez nielegalnie działające organizacje partyjne, podszywające się pod władzę ustawodawczą. Ponadto ustawy te nie są przewidziane w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (KRP) i z tego powodu nie mogą być nigdy uznane za zgodne z KRP.
Uzasadnienie.
W związku z tym, że władze publiczne posługują się ustawami, które zostały uchwalone przez organizacje partyjne, a zgodnie z art. 11 i art. 13 KRP nie mają one do tego prawa, niedopuszczalne jest, aby takie ustawy mogły znajdować się w obiegu prawnym, tym bardziej że w ten sposób stosowana jest przemoc ustawowa na obywatelach Narodu Polskiego, którzy są zmuszani do przestrzegania przepisów komunistycznych i partyjnych, a nie konstytucyjnych. Wcześniejsze zdanie potwierdza również fakt, że żadne pisma wysyłane z urzędów i sądów, w których są przytoczone przepisy prawne, nie informują obywateli o tym, że są one zgodne z KRP. To jest ewidentny i niepodważalny dowód na to, że w obiegu prawnym władze publiczne posługują się wyłącznie fałszywymi dokumentami mającymi znaczenie prawne, przez co umacniają system panującego bezprawia oraz ściśle współpracują z nielegalnie działającymi organizacjami partyjnymi i sędziowskimi, na ogromną szkodę Narodu Polskiego. Wzywamy wszystkich pełniących służbę publiczną, o zaprzestanie dalszego zmuszania obywateli do działań niezgodnych z KRP! Każdy urzędnik, w tym Radni, którzy będą naruszać szczególnie art. 2, art. 7, art. 82, art. 83, czy art. 166 ust. 1 KRP, będzie zobowiązany naprawić straty i krzywdy pokrzywdzonych osób oraz wypłacić im dodatkowe wynagrodzenie za szkody, jakie zostały im wyrządzone. Takie działanie jest przewidziane w art. 77 ust. 1 KRP, w zw. z art. 2, art. 7, art. 8, art. 30, art. 31 ust. 1 i ust. 2, art. 37 ust. 1, art. 82, art. 83 i art. 166 ust. 1 KRP i nie może się ono przedawnić, co potwierdza art. 44 KRP.
Wyjaśnienia wymaga również to, że w obiegu prawnym jest niezliczona liczba przepisów prawnych dotyczących podatków, do których płacenia zmuszani są obywatele na rzecz różnych organizacji, w tym partyjnych i sędziowskich oraz na rzecz wielu niekonstytucyjnych urzędów, sądów i trybunałów partyjnych. W nich zatrudnieni są przeważnie byli lub obecni działacze partii politycznych, organizacji sędziowskich, czy też ich znajomi, bądź rodziny. Nie na to ma płacić obywatel podatki i daniny!!! Ponadto mnogość i niejasność tych przepisów spowodowało, że musiało powstać wiele firm zajmujących się doradztwem podatkowym, które w wielu przypadkach nie radzą sobie i muszą pytać pracowników różnych urzędów, jak mają postępować w danym przypadku. Takie działanie też jest niedopuszczalne, bo każdy obywatel sam powinien wiedzieć ile, za co i jaki podatek ma zapłacić. Powinno to wszystko być uregulowane w jednej ustawie wynikającej z art. 217 KRP, której tytuł jest zawarty w tym artykule, a z tytułu wynika, co w takiej ustawie ma się znajdować. Takiej ustawy nie ma! Dlaczego więc obywatele są zmuszani do płacenia podatków nie na podstawie ustawy, przewidzianej w KRP?!
KRP też nie przewiduje ustawy o ochronie danych osobowych! Jest za to przewidziana, w art. 51 ust. 5 KRP, ustawa o zasadach i trybie gromadzenia oraz udostępniania informacji. Takiej ustawy jednak też jeszcze nie ma, a gdyby nawet była, to nie może ona zawierać nic innego jak tylko zasady i tryb gromadzenia oraz udostępniania informacji. Tak więc nawet na podstawie ustawy wynikającej z art. 51 ust. 5 KRP w zw. z art. 2, art. 7, art. 8, art. 16 ust. 2, art. 37 ust. 1 i art. 166 ust. 1 KRP, nie ma prawa istnieć żaden dodatkowy urząd nieprzewidziany w KRP, który mógłby przejąć konstytucyjne obowiązki władzy publicznej. To właśnie samorządy terytorialne, działając w ramach władzy publicznej (art. 16 ust. 2 KRP) są od zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządowej (art. 166 ust. 1 KRP), w tym od zaspokojenia potrzeb związanych z ochroną informacji na temat dokumentów urzędowych i zbiorów danych swoich obywateli. Ponadto przekazywanie, wgląd lub nadzór nad dokumentami, opisanymi w art. 51 ust. 3 KRP, pracownikom niekonstytucyjnych urzędów powoduje właściwie całkowite naruszenie nie tylko art. 51 KRP, ale też wielu innych artykułów z KRP, w tym art. 2, art. 7, art. 8, art. 26 ust. 2, art. 30, art. 31 ust. 2, art. 37 ust. 1, czy art. 82 i art. 83 KRP, tym bardziej że w ten sposób dostęp do danych osobowych ma jeszcze więcej osób nieuprawnionych do tego, aby je posiadać. Tak więc, nie jest to ochrona danych osobowych, a sposób na ich rozpowszechnianie i udostępnianie dalej, bez żadnej kontroli zgodnej z KRP!
Również niedopuszczalne jest to, aby zmuszać obywateli do podporządkowania się pod komunistyczne przepisy prawa z lat 60, czy tych, uchwalanych również przez partie polityczne, przed wejściem w życie KRP. Przepisy te nie są przewidziane w KRP, więc na 100% są nielegalnie obowiązujące. Przypominamy jeszcze raz, że KRP przewiduje około 130 ustaw wraz z ich tytułami i tym, co te ustawy mają regulować. Takich ustaw
nie ma też i już nie będzie w obecnym partyjnym i sędziowskim systemie prawnym! Mogą się one pojawić, dopiero gdy zostanie wprowadzona prawdziwa demokracja. Dlatego ktoś, kto twierdzi, że posługuje się przepisami prawa zgodnymi z KRP oraz że działa zgodnie z prawem i w granicach prawa, a nie ma na to dowodów, musi ponieść surową karę, która powinna być przynajmniej dwukrotnie większa dla osób, które czynią to świadomie i celowo. Aby uniknąć wysokich kar, proponujemy szybko przyłączyć się do zmiany systemu zarządzania Rzeczpospolitą Polską, na system prawdziwej demokracji i państwa prawa konstytucyjnego.
